Wat jou drijft, en wanneer is het teveel

Timster · 14-05-2008 10:57:32

Waarom je begint met sporten als kind is omdat lichaamsbeweging gezond voor je is, interactie met anderen goed is voor je ontwikkeling en het helpt structuur te geven aan het leven, net zo goed als naar school gaan of in de zandbak spelen doet. Al snel scheiden de fanatiekelingen zich af en vaak op jonge leeftijd is men gedreven om “de beste van de wereld” te worden. Hoeveel kinderen willen later niet de nieuwe Ronaldinho worden, of de hitlijsten aanvoeren, of Schumacher achterna, wereldkampioen worden. Maar net zo goed willen kinderen brandweermannen, superhelden of presidenten worden. De mens heeft altijd een behoefte gehad aan voorbeelden, rolmodellen en idolen, in een wereld die schimmig is en waar het levenspad een onduidelijk aangegeven route is, zijn zij een deel van onze leidraad.
In vroeger tijden waren zulke rollen voornamelijk weggelegd voor ouders en naasten maar al heel lang leven we in een wereld waarin, in toenemende maten, onze idolen en voorbeelden ons via de media bereiken, die ons leven vergemakkelijken en waar reclame en bekendheid maatstaven zijn geworden. Inherent aan de communicatieve en kapitalistische wereld waarin wij leven. Maar wat voor rol spelen onze ouders en naasten hier dan nog in, wel in feite is hun rol alleen belangrijker geworden, zij zouden ons moeten leren nuanceren, en balanceren tussen wat we kunnen en willen bereiken en wat we bereid zijn daarvoor op te geven ! Voor een kind is een dag een dag, en verandert het van jaar tot jaar, net als de interesses en hobby’s veranderen. Veelal gestimuleerd en geleid door de thuis situatie en de omgeving, en een kind gedijd het best in een rustige omgeving waarin het zich ontwikkelen kan.
Talent is iets wat iedereen schijnt te hebben maar bij sommigen is dat duidelijker dan anderen, maar iets waar je talent in hebt hoeft niet persé iets te zijn wat je altijd wilt blijven doen. Zeker als kind struin je het liefst rond omdat je een spons bent voor impulsen, en eigenlijk alles nog leuk vindt. De gezonde wil om anderen te verslaan en de beste te zijn is eigenlijk universeel, maar het plezier om tijd met anderen te verdrijven is evenzo belangrijk.
Maar wanneer de ouder nog meer gedreven is dan het kind ontstaat een heel nieuw probleem.

In een maatschappij waarin alles draait om geld is het beeld van toekomst wezenlijk veranderd. Vroeger wilde je professioneel sporter worden omdat je dan al je tijd kon steken in het sporten, nu omdat je dan heel veel geld verdient. En geld trekt wolven, en verandert mensen soms in beesten. Ik ken persoonlijk iemand die werkelijk tot waanzin werd gedreven en per definitie niet mocht stoppen met sporten omdat de vader wilde dat hij doorging. Langs hoeveel sportvelden, of circuits zie je ze staan, van die “goed geluimde ouders” en supporters die menen hun stembanden te moeten uitlaten in het weekend, en hoe vaak worden wedstrijdleiders, scheidsrechters, tegenstanders en aanhang niet verbaal gekortwiekt of komt het zelfs tot fysieke bedreiging of confrontatie. Kijk, een gezonde dosis spanning, frustratie en ontlading hoort bij sport en sporters, zeker fanatieke, en tot op zekere hoogte is het wel aandoenlijk dat supporters erin meegaan maar wanneer is het teveel? Teveel is het zeker wanneer we iedereen de ernstigste ziektes toewensen, en allerlei bedreigingen toeroepen. Teveel is het ook wanneer we alles en iedereen proberen te manipuleren. Maar teveel is het ook wanneer we ons inhouden en thuis onze “pupil” een veeg uit de pan geven, of constant op de huid zitten omdat die het niet beter gedaan heeft. De drang van de ouders is vaak nog groter dan van het kind en overschaduwd in vele gevallen het plezier en soms uiteindelijk zelfs de wil van het kind om nog te presteren.
Men lijkt uit een bepaald ideaal toekomstbeeld wat zij zich al hebben voorgehouden het recht te putten om hun kind tot het uiterste en erover te drijven en dit is lang niet altijd zonder gevolgen. Gegeven dat vele kinderen uiteindelijk tot zeer hoog niveau komen en mensen op steeds jongere leeftijd aan de top van de wereld staan is het dus allemaal niet voor niets. Maar daarmee haal je oorzaak en gevolg door elkaar en verlies je uit het oog dat het nog steeds maar voor een selecte club is weggelegd om de top te halen. De rest zal ergens onderweg ontdekken dat vele dingen een illusie zijn die je ten koste van alles hebt nagestreefd. Als dit een persoonlijke keus is dan verdient het respect dat je er alles voor over hebt gehad en getuigd het van bijzonder veel motivatie. Maar als je door anderen gedreven bent iets te doen waar je eigenlijk geen zin in hebt zal het zich niet lonen op de lange duur.
Het geloof dat je alles kunt bereiken en dromen uitkomen is iets van kinderen en het leven voor plezier idem dito, niemand heeft het recht ze dit te ontnemen. Hoeveel talent ze ook hebben, ze hebben altijd een keus, en moeten de vrijheid gegeven worden hun eigen weg te bepalen.

Jorg · 14-05-2008 11:47:17

Tim, weer een mooi stuk over het reilen zeilen achter de schermen van karten en racen in het algemeen. En het klopt wel, als kinderen te veel gepushed worden (door wie dan ook) is de kans groot dat ze uiteindelijk het plezier gaan missen, hierdoor verkeerde doelen na gaan streven en ergens onderweg afvallen (als pushen het toch geen nut heeft, waarom wordt er dan zoveel geroepen langs de kant zou je zeggen )

Twee jaar terug tijdens de Rotax Max in Kerpen heb ik wel eens twee ouders elkaar in de haren zien vliegen omdat de inhaalactie van het zoontje van de ene vader niet zo goed viel bij de vader van de ander. Echt te gek voor woorden!

Laatst bewerkt door Jorg (14-05-2008 17:42:58)

Timster · 14-05-2008 16:51:12

Ja die lui trekken het falen danwel slagen van hun kind aan alsof het hun een beter of slechter aanzien geeft. Te triest !
In amsterdam bij de rotax zag je het idd ook, en begonnen ze er ook van alles bij te halen. erg jammer . Wat op de baan gebeurd zou eigenlijk op de baan moeten blijven.

Kevin den Ouden · 14-05-2008 19:28:00

Prachtig stukje Tim, zeer goed ingegaan op het andere stukje in de GastColumn.. Pff je maakt wat mee aan de kant he!
Zelfs in de IKK hebben we wel is overhitte ouders gezien, ik noem liever geen namen.. Alles hoort er nu eenmaal bij en wat het zoontje/dochtertje ook mag presteren plezier staat op 1, daarna de rest

Kartlife.nl - Het Kartforum

#1 14-05-2008 10:57:32

Wat jou drijft, en wanneer is het teveel

#2 14-05-2008 11:47:17

Re: Wat jou drijft, en wanneer is het teveel

#3 14-05-2008 16:51:12

Re: Wat jou drijft, en wanneer is het teveel

#4 14-05-2008 19:28:00

Re: Wat jou drijft, en wanneer is het teveel

Forum footer