Je bent niet ingelogd.
- Topics: Actief | Onbeantwoord
#1 03-08-2009 17:26:18
Onze held
Onze held.
De vraag blijft altijd moet je op de limiet blijven of kan je er gemakkelijk over.
Er zijn veel coureurs met een spraakmakende rijstijl.
Neem eens de bekenden onder ons, Villeneuve en Montoya. Twee coureurs met een rijstijl die erg veel weg heeft van d’r op en d’r over.
Juist dit soort coureurs blijft ons bij. Want wie vergeet nou het specifieke karakter van rijders als Villeneuve en Montoya. Het schelden over de boordradio was waar leedvermaak voor ons fans. Deze jongens toonden aan dat formule 1 coureurs ook mensen zijn met een karakter.
Tegenwoordig moet een woordvoerder de boel doen, waar zijn de karakters gebleven?
We gaan terug naar het jaar 1999 waar Spa Francorchamps het toneel was van een boel crashes. Destijds was "Eau Rouge" een plek waar men met de toenmalige formule 1 bolides nog niet op volle snelheid doorheen kon rijden. Het waren alleen de waaghalzen die deze bocht vol durfden te nemen.
De media waren al het gehele weekend bezig dit tot een hot item te maken. Veel rijders probeerden het maar hielden het uiteindelijk niet vol en kozen eieren voor hun geld. Villeneuve probeerde het tweemaal vol gas en schreef ook in die tweemaal een compleet chassis af. Volgens Villeneuve kon het, maar het was in mijn optiek typisch een geval van over the top.
Ook Montoya had zo zijn momenten. De man kon heel hard rijden maar verloor geregeld de macht over het stuur en belandde te vaak in de bandenstapels.
De tegenpolen daarentegen, de coureurs die perfect rijden en haast een robot lijken achter het stuur. waren er zat.
In de hoogtijd van deze man werd hij "Le Proffeseur" genoemd. Dat kan er maar zijn, Alain Prost. Viervoudig wereldkampioen op een manier waarop hij alleen dat kan. Een coureur die haast nooit op fouten werd betrapt maar het niet makkelijk had tegenover publieks lieveling Ayrton Senna.
Twee totaal verschillende coureurs waarbij Senna hoorde bij de categorie gecontroleerd over de limiet en Prost juist het tegenovergestelde was namelijk schoonheidsrijder.
Was dat de oorzaak waarom Senna zo snel was en Alain Prost het onderling niet kon winnen? Maar ook Senna was niet perfect want het was erop en erover bij hem en dat leidde nogal vaak tot crashes.
Prost dacht na en bracht de auto naar de finish. Wie is dan eigenlijk de held?
Het publiek wil actie en coureurs zoals Senna, Villeneuve, Montoya en ook nu Lewis Hamilton blijven de mensen altijd bij.
Senna kent iedereen. Maar bij de naam Prost hoor je bij jongere mensen al gauw de opmerking "wie is dat"?
Senna had een heel specifieke rijstijl. Er is een race die mij al vanaf het zien ervan bij is gebleven. De eerste overwinning van Senna in zijn thuis-grandprix Brazilie.
Ondanks dat hij al enige jaren succesvolwas geweest, kon hij zijn eigen thuis-grandprix maar niet winnen.
Het waren de jaren dat Williams steeds machtiger werd.
Senna won uiteindelijk zijn Grandprix maar moest na de finish uit zijn Mclaren worden getild en per brancard worden weggevoerd. De man was gebroken, en kon amper zijn beker in de hoogte houden. Zijn toenmalige race-engineer had hij gedurende de laatste 3 ronden zijn adem ingehouden. Medisch gezien had Senna al ruim 10 ronden voor het einde op moeten geven. De man had doorzettingsvermogen, wat werd gewaardeerd.
Waar hij ook kwam de naam Ayrton werd altijd luid geroepen.
Formule 1 was in zijn toptijd en iedereen hield van Senna als coureur, maar ook als mens.
Een persoon die altijd tijd had voor zijn fans ook al was hij moe. Een persoon met emoties en karakter. De beroemde knokpartij met de jonge Eddie Irvine blijft me nog steeds bij.
Hij was trendsetter, was voorbeeld van hoe moest en de grondlegger van hoe veilig de formule 1 nu wel niet is.
Veel waarzegegrs en zieners vertellen dat tijdens zijn overlijden op Imola Senna’s geest is overgegaan in zijn opvolger. Laat dat nou net Michael Schumacher zijn geweest.
Er zijn vele filmpjes gemaakt waarbij de rijstijl van Schumacher wordt vergeleken met die van Senna. Deze kwamen heel dicht bij elkaar.
Wie weet of dat wel echt zo is geweest? Alleen hij daarboven weet dit.
Feit blijft dat iedereen fan was van Senna de polesitter van zijn tijd. Zelfs zijn grootste rivaal Prost was zijn grootste fan.
Ayrton Senna Da Silva was een zeer gedreven, snelle coureur die terecht onze held van toen en het voorbeeld van nu is.
Rust zacht!
Een trouwe fan.
Gastcolumn ingezonden door CriZz
Offline
